ΔΕΥΤΕΡΑ 23/11/2015 – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΡΙΟ 3, ΩΡΑ 8:15 M.M.

Δύο χρόνια μετά την «Αυτοκρατορία των Αισθήσεων», ο Ναγκίσα Οσίμα επανήλθε με την «Αυτοκρατορία του πάθους», που συμπληρώνει την περίφημη διλογία του πάνω στα θέματα του έρωτα, του πάθους, των ενοχών και του θανάτου. Μια κλασική ταινία δοσμένη με ένα στιλ γεμάτο παροξυσμό αλλά και ποίηση, βασισμένη σε αληθινό περιστατικό που συνέβη το 1895 σε ένα απομονωμένο χωριό της Ιαπωνίας, το οποίο προκάλεσε τότε την κλειστή κοινότητα της περιοχής. Βραβείο καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών.

Ένας περιπλανώμενος νεαρός στρατιώτης φτάνει σε μια αγροτική περιοχή της Ιαπωνίας και ερωτεύεται μια μεγαλύτερή του γυναίκα, νοικοκυρά, μάνα και σύζυγο ενός αγρότη. Εκείνος εφορμά και σχεδόν τη βιάζει, εκείνη υποτάσσεται και ακολουθεί. Το πάθος φουντώνει, αλλά η παρουσία του ηλικιωμένου συζύγου τούς χωρίζει. Το εμπόδιο πρέπει να απομακρυνθεί. Tο ερωτικό πάθος σε όλη του τη δύναμη και αγριάδα οδηγεί τους δύο εραστές στο έγκλημα. Όμως, τρία χρόνια μετά, το φάντασμα του δολοφονημένου συζύγου θα εμφανιστεί μπροστά τους σαν εφιάλτης. Μπροστά στην αποκάλυψη του φονικού και της τιμωρίας, αναπότρεπτα το άνομο ζευγάρι βυθίζεται στην απόγνωση και τις ενοχές… Η υπέρβαση οδηγεί πάντα στην κάθαρση.

«Η Αυτοκρατορία του Πάθους είναι μια ταινία γυρισμένη εν ψυχρώ, μ’ ένα μυαλό καθαρό και μ’ ένα σκηνοθετικό στιλ που ποτέ δεν επιτρέπει στην κάμερα να μεθέξει στη δράση, να μεροληπτήσει, να σχολιάσει. Και, βέβαια, οι έννοιες «τραγικό» και «ψυχρό» είναι αντιφατικές εξ ορισμού… Η Αυτοκρατορία του Πάθους είναι μια διακριτική αλληγορία πάνω στο πρόβλημα της βαθιάς αντίφασης ανάμεσα στο φυσικό και το θεσμικό δίκαιο, όπου ο έρωτας είναι μια πεντακάθαρη μορφή φυσικού δικαίου και ο σύζυγος και οι περί αυτόν εξουσιαστικές εκφάνσεις του θεσμικού δικαίου. Με άλλα λόγια, ο Όσιμα δεν κάνει τίποτα περισσότερο απ’ το να ψάχνει στην καρδιά του πολύ γνώριμου θέματος της αλλοτρίωσης, που σημαίνει αποξένωση απ’ την πραγματική μας φύση, στρέβλωση του φυσικού, επικόλληση αλλότριων στοιχείων πάνω στον αρχικό πυρήνα της ανθρώπινης φύσης, η οποία βέβαια επιμένει να είναι αγκιστρωμένη στον έρωτα, σε πείσμα όλων των ηθικολόγων κάθε εποχής και τόπου» (Κριτική του Βασίλη Ραφαηλίδη από το koinotopia.gr)

Ηθοποιοί: Καζούκο Γιοσιγιούκι, Τατσούγια Φούτζι, Τακαχίρο Ταμούρα κ.ά. Παραγωγή: 1978 Γλώσσα: Ιαπωνική Διάρκεια: 110΄