ΔΕΥΤΕΡΑ 13/5/2024 – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΡΙΟ 3, ΩΡΑ 8:15 Μ.Μ.

Καθοδόν προς το νέο τους σπίτι στα ιαπωνικά προάστια, η δεκάχρονη Τσιχίρο και οι γονείς της κάνουν μια στάση σε ένα μυστήριο φαστφουντάδικο γεμάτο με φαγητά και άδειο από ανθρώπους, το οποίο βρίσκεται σε ένα εγκαταλειμμένο πάρκο διασκέδασης. Από εκεί θα οδηγηθούν σε μια αλλόκοτη, ιαπωνικής τεχνοτροπίας χώρα των θαυμάτων, όπου η Τσιχίρο θα αντιμετωπίσει αρχαία πνεύματα, γονείς μεταμορφωμένους σε γουρούνια, μια γριά μάγισσα και μια βρόμικη ποτάμια θεότητα, σε μια ταινία που κέρδισε τη Χρυσή Άρκτο και το ‘Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, ενώ χαρακτηρίστηκε ως το αριστούργημα του σπουδαίου Ιάπωνα δημιουργού Χαγιάο Μιγιαζάκι.

Στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για τα πενηντάχρονα της Κινηματογραφικής Λέσχης Λεμεσού, θα ακολουθήσει εικοσάλεπτη διάλεξη από τον Χρίστο Παναγιώτου με θέμα «Επανεφευρίσκοντας την ταυτότητα: Η ταινία Spirited Away του Miyazaki ως μια κριτική της νεωτερικής αντίληψης για τα σύνορα, τα όρια και τις ταυτότητες». Η διάλεξη πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Lab for Animation Research του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου.

«Ο χάρτινος κόσμος στο «Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων» του Ιάπωνα δημιουργού κινουμένων σχεδίων Χαγιάο Μιγιαζάκι ζυγίζει σχεδόν όσο η ετήσια παραγωγή χολιγουντιανού «χαρτοπόλεμου» -με έμψυχους ή άψυχους ήρωες- για έναν απλό λόγο: ο ένας επένδυσε στον μόχθο, τη σκέψη, τη δημιουργική φαντασία, τις λιτές γραμμές και τον πλούτο των χρωμάτων, ενώ οι άλλοι στην ευκολία της τεχνολογίας και σε ηπερήρωες που καταναλώνονται σαν ποπ κορν.

Το «Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων» κρύβει μια αλληγορία για τον σημερινό Ιάπωνα, ο οποίος μαζοποιείται ζώντας το «όραμα» του καταναλωτισμού.

Ο πρωτότυπος τίτλος του φιλμ «Spirited Away» (αποδίδεται περιφραστικά ως πνεύματα που διαχέονται στον αιθέρα) υπαινίσσεται τη σύγχρονη Ιαπωνία η οποία ξεχνά την κουλτούρα της και υποτάσσεται σε αξίες εισαγόμενες από τη Δύση.

Ο 62χρονος Μιγιαζάκι απευθύνεται σε μικρούς και μεγάλους, εξιστορώντας την περιπέτεια ενός 10χρονου κοριτσιού, της Τσιχίρο, σε έναν ονειρικό κόσμο αλλόκοτων πλασμάτων όπου κυριαρχούν η βουλιμία, η παχυσαρκία, η απληστία, η λάσπη και η βρωμιά.

Οποιος άνθρωπος περνάει τα σύνορα αυτού του κόσμου χάνει είτε τη μορφή του (μεταμορφώνεται σε γουρούνι για σφαγή και κατανάλωση) είτε τη μνήμη και το όνομά του και μετατρέπεται σε υπηρέτη του Κακού.

Το «Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων» ξεκινάει με την Τσιχίρο στο πίσω κάθισμα του καινούργιου γερμανικού αυτοκίνητου του μπαμπά της (σύμβολο αντοχής και επιτυχίας) να κατευθύνεται στο νέο προάστιο όπου θα μετακομίσουν. Μια λάθος στροφή, όμως, τους μπάζει σε ένα χωματόδρομο ανάμεσα σε ερείπια και ξεχασμένα πέτρινα αγάλματα και καταλήγουν σε ένα τούνελ. Κατεβαίνουν από το αυτοκίνητο και η περιέργεια τους φέρνει σε μια πόλη-φάντασμα που μοιάζει με θεματικό πάρκο. Οι νεόπλουτοι γονείς της Τσιχίρο εισβάλλουν σε ένα έρημο φασφουντάδικο, γεμάτο όμως φαγητά, και αρχίζουν να καταβροχθίζουν τα πάντα με μανία για να μεταμορφωθούν, οσονούπω, σε γουρούνια! Την ίδια ώρα η λεπτοκαμωμένη Τσιχίρο περνάει μια γέφυρα για να βρεθεί σε ένα ψηλό κτίριο σαν παγόδα, το οποίο είναι ξενοδοχείο με λουτρά όπου συρρέουν φαντάσματα και αλλόκοτα τερατόμορφα πλάσματα αφήνοντας τον οβολό τους σε μια άπληστη μάγισσα. Εδώ, το Καλό και το Κακό δεν είναι σχηματικά διαχωρισμένα, αλλά έχουν την ίδια ακριβώς όψη (εκπροσωπούνται από δύο μάγισσες δίδυμες αδελφές εκ των οποίων κακιά είναι η άπληστη). O δε ιππότης του παραμυθιού είναι ένα αγόρι δίχως βούληση, υποχείριο της κακιάς μάγισσας, η οποία του έχει κλέψει το όνομα.

Το φιλμ, που μοιάζει με παραλλαγή της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων», είναι ένα συναρπαστικό παιχνίδι στο οποίο η χρωματική αρμονία και η τεχνοτροπία μαρτυρούν πλήθος επιρροών από την κουλτούρα της Απω Ανατολής (από τους μύθους με τους δράκους, μέχρι τη ζωγραφική και το θέατρο Νο). Οι εικόνες είναι πανέμορφες και η μουσική, σε πλήρη αντίστιξη μαζί τους, δημιουργεί μια ονειρική και μελαγχολική ατμόσφαιρα.» (Κριτική του Δημήτρη Μπούρα για την kathimerini.gr)

Σκηνοθεσία & σενάριο: Χαγιάο Μιγιαζάκι Μουσική: Τζο Χισαΐσι Διάρκεια: 125′ Γλώσσα: Ιαπωνικά με ελληνικούς υπότιτλους Παραγωγή: Ιαπωνία, 2001