ΔΕΥΤΕΡΑ 22/11/2021 – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΡΙΟ 3, ΩΡΑ 8:15 Μ.Μ.

Στις προβολές θα τηρούνται αυστηρά όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα που έχουν καθοριστεί από το Υπουργείο Υγείας της Κύπρου. Είσοδος με SafePass. Απαραίτητη χρήση μάσκας και τήρηση αποστάσεων.

Η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του γνωστού ηθοποιού Ρούπερτ Έβερετ, η οποία αναφέρεται στα τελευταία χρόνια του μεγάλου Ιρλανδού συγγραφέα Όσκαρ Ουάιλντ, όταν βαριά άρρωστος, πάμφτωχος και μόνος επιχειρεί έναν τελευταίο απολογισμό της ζωής του.

«Ο «Ευτυχισμένος Πρίγκιπας» του Ρούπερτ Εβερετ συναντά τον Οσκαρ Γουάιλντ αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, δύο ολόκληρα χρόνια στα κάτεργα για την καταδίκη του «σοδομισμού» που έφερε στο προσκήνιο ο πατέρας του πιο διάσημου εραστή του. Τον συναντά στο Παρίσι όπου με άλλο όνομα προσπαθεί να σταθεί ξανά στα πόδια του, να έρθει ξανά σε επαφή με τη σύζυγο και τα δυο του παιδιά, αλλά και – παρά την αιτία που του κατέστρεψε τη ζωή – να συναντήσει ξανά τον εραστή του.

Η καταδίκη του όμως αποδεικνύεται διαρκείας. Από τη μία ένας κόσμος που θα φέρεται πλέον μονίμως εχθρικά σε έναν ατιμασμένο και από την άλλη μια απαγορευμένη ζωή ακολασίας που είναι και το μόνο πράγμα που μπορεί να πείσει τον Οσκαρ Γουάιλντ πως είναι επιτέλους και πάλι ζωντανός. Κάθε του σωστή ή λανθασμένη απόφαση θα αποβεί καταστροφική, απομονώντας τον κι άλλο από την οικογένειά του και από μια αδέκαστη κοινωνία.

Σαν το άγαλμα στο παραμύθι του, ο Οσκαρ Γουάιλντ θα ξοδευτεί μέχρι τέλους. Θα προσφέρει τα πάντα – από το πνεύμα μέχρι το κορμί και τις ιστορίες του – και σε μια θυσία που θα μπορούσε να αποκτήσει βιβλικές διαστάσεις αν δεν ήταν πρωτίστως τόσο στενά συνδεδεμένη με τη θνητότητα του ανθρώπου, ο άλλοτε ευτυχισμένος… πρίγκιπας θα γνωρίσει την ασχήμια σε όλο της το μεγαλείο και θα καταναλώσει τη ζωή (του) μέχρι θανάτου.

Ο Ρούπερτ Εβερετ γράφει, σκηνοθετεί και υποδύεται τον Οσκαρ Γουάιλντ με τη βαθιά γνώση του καλλιτέχνη που γνωρίζει όχι μόνο το συναρπαστικό της ιστορίας των τελευταίων χρόνων του συγγραφέα, αλλά και το διαρκές επίκαιρο μιας ιστορίας που, ακόμη κι ένα αιώνα μετά, ακόμη και μετά από τη σαρωτική της εισβολή στην ποπ κουλτούρα, μοιάζει να σχολιάζει με τον καλύτερο τρόπο από τον εκφοβισμό και το ρατσισμό μέχρι την υποκρισία και τον πουριτανισμό των δυτικών κοινωνιών.

Δίνοντας έμφαση στον «εφιάλτη» που ζει ο Οσκαρ Γουάιλντ προσπαθώντας να ανακτήσει τη ζωή του, ο Ρούπερτ Εβερετ κουβαλάει με συγκινητικό τρόπο το σωματικό «όγκο» του ήρωά του, αλλά μαζί και την πνευματώδη γραφικότητα της «πληθωρικής» του προσωπικότητας, τη μελαγχολία που έκρυβε πίσω από τα «ακόλαστες» συναντήσεις του με τα αγόρια που λάτρευε, τη θλίψη για τη σύζυγό και τα δυο του πιαδιά που αγάπησε αλλά ήξερε πως έπρεπε να χάσει, το τραύμα που του άφησε για πάντα όχι τόσο η φυλακή ή ο δημόσιος εξευτελισμός του, αλλά η διαπίστωση που ο ίδιος έγραψε πιο όμορφα από τον οποιονδήποτε για τον «κάθε άνθρωπο» που «σκοτώνει αυτό που αγάπάει».

Σε στιγμές σπαρακτικός (και αν πρέπει να συγκρίνει κανείς, καλύτερος από τον Στίβεν Φράι στο «Wilde»), χωρίς να αποφεύγει τις υπερβολές ή τα κλισέ μιας «βιογραφιας του BBC» (με την καλή έννοια), με ρυθμό, ένταση και μια αφοπλιστική σκηνοθετική ειλικρίνεια που μετατρέπει μια γνωστή ιστορία σε μια συναρπαστική παραβολή, ο Ρούπερτ Εβερετ εξισώνει με σεβασμό αλλά και αποκαλυπτικό τρόπο τη δική του (και εκατομμυρίων ακόμη απόκληρων) ιστορία «επιβίωσης» με το παράδειγμα του Γουάιλντ, ολοκληρώνοντας ένα ενήλικο παραμύθι που τελειώνει πικρά αλλά που παραμένει όμορφο, ζωντανό, σοφό, πληθωρικό, πλούσιο, επιρρεπές στα λάθη και στις αδυναμίες του – από αυτά που θα έκαναν τον κόσμο καλύτερο αν ήταν το τελευταίο πράγμα που θα άκουγες πριν κοιμηθείς.» (Κριτική του Μανώλη Κρανάκη για το flix.gr)

Ηθοποιοί: Ρούπερτ Έβερετ, Κόλιν Φερθ, Έμιλι Γουάτσον, Κόλιν Μόργκαν, Τομ Γουίλκισον κ.ά. Παραγωγή: 2018 Γλώσσα: Αγγλική με eλληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 105΄