ΔΕΥΤΕΡΑ 4/11/2019 – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΡΙΟ 3, ΩΡΑ 8:15 Μ.Μ.

Ιρανική κοινωνική ταινία του Ματζίντ Ματζιντί, που κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ Μόντρεαλ, ενώ ήταν και υποψήφια για το Βραβείο Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Το καλοκαίρι ενός τυφλού αγοριού σε μια βαθιά ανθρώπινη ταινία δοσμένη με λεπτότητα και ποιητική διάθεση.

«Ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί τη φύση για να καταγράψει την ειδυλλιακή ομορφιά και την αθωότητα, αθωότητα που εκπροσωπεί το μικρό, ταλαιπωρημένο του τυφλό ήρωα, αντίθετα με ένα πικραμένο, οργισμένο πατέρα, που τελικά αποδείχνεται ο πραγματικός τυφλός. Διψασμένος για γνώση, τρυφερός απέναντι στα «χαμένα» πουλιά (η σκηνή όπου ενώ περιμένει στην αυλή του σχολείου τον πατέρα του, μαζεύει ένα νιογέννητο πουλί κι ανεβαίνει στο δέντρο για να το βάλει πίσω στη φωλιά του, είναι από τις πιο τρυφερές και ποιητικές σκηνές της ταινίας), στοργικός στις αδερφές του, κοντά σε μια γιαγιά που τον λατρεύει, είδος ιρανικής μάνας-κουράγιο (συγκινητική στο ρόλο η Σαλάμ Φεϊζί), ο μικρός Μοχάμαντ καθοδηγείται από τους ήχους και τα αγγίγματα των χεριών του για να μας γνωρίσει τον αθώο, απλοϊκό αλλά δύσκολο γι’ αυτόν, συγκινητικό για μας, κόσμο του. Οι παραμικροί ήχοι, το κλάμα ενός πουλιού, το πέταγμα μιας πεταλούδας, το «τραγούδι» ενός τρυποκάρυδου, ο αέρας, όλα παίζουν ρόλο στη δημιουργία μιας καθαρά ποιητικής ατμόσφαιρας. Οι τελευταίες σκηνές στο ποτάμι είναι σκηνοθετημένες με δεξιοτεχνία αν και το «μεταφυσικό» φινάλε, αντίθετα με τα δυνατά, χωρίς υποχωρήσεις φινάλε ενός Κιαροστάμι, μοιάζει εμβόλιμο, καταστρέφοντας το ρεαλιστικό στοιχείο της υπόλοιπης ταινίας. Μια δοσμένη με λεπτότητα, σωστή ψυχολογία και, παρά τις κάποιες μελοδραματικές σκηνές της, βαθιά ανθρώπινη ταινία, που δεν πρέπει να χάσετε.» (Πηγή: provoles.gr)

«Ο Μοχαμεντ ενα τυφλο παιδι φευγει απο το ιδρυμα που μενει στην Τεχερανη και παει διακοπες στο χωριο του οπου οι αγαπημενοι του παλευουν για να ζησουν. Ο πατερας του χηρος με πολλα προβληματα στη ζωη θελει να ξαναπαντρευτει ομως τα πραγματα δεν του ερχονται οπως τα θελει. Η γιαγια του και οι αδερφες του αγαπουν τον Μοχαμεντ και κανουν πολλα για να ειναι ευτυχισμενος. Ωστοσο ο πατερας του θα τον στειλει σ’ εναν τυφλο ξυλουργο που ειναι μακρια απ’ το χωριο του για να του μαθει την τεχνη. Από την απομονωση στην απομονωση μια υπεροχη κινηματογραφικη εμπειρια απο τον Ματζιντι που αν και δεν φτανει στο υψος των Παιδιων του Παραδεισου κινηματογραφει με ωραια αποψη το φυσικο περιβαλλον και ως αριστοτεχνης του μελο που ειναι κανει ενα συγκινητικο και υπερευαισθητο φιλμ με ανθρωπια για τα ονειρα των ανθρωπων, την καλοσυνη, τον θανατο αλλα και το κυνηγι της ευτυχιας.» (Πηγή: cine.gr)

Ηθοποιοί: Μοχσέν Ραμεζανί, Χοσέιν Μαχζουμπ, Σαλαμέχ Φεϊζί κ.ά. Παραγωγή: 1999 Γλώσσα: Περσική με ελληνικούς υπότιτλους Διάρκεια: 90′