Ακριβώς το τέλος του κόσμου (Juste la Fin du Monde)

ΔΕΥΤΕΡΑ 22/1/2018 – ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΡΙΟ 3, ΩΡΑ 8:15 Μ.Μ.

Κοινωνική ταινία του Γαλλόφωνου Καναδού σκηνοθέτη Ξαβιέ Ντολάν («Σκότωσα τη μητέρα μου», «Mommy»), βασισμένη στο ομότιτλο θεατρικό έργο του Ζαν-Λικ Λαγκάρς, ο οποίος καταξιώθηκε στο γαλλικό σανίδι τα τελευταία χρόνια, μετά το θάνατό του από AIDS το 1995.

Με ένα εκλεκτό επιτελείο ηθοποιών να καλύπτει τους βασικούς ρόλους, κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ των Κανών, καθώς και τρία βραβεία Σεζάρ: Α΄αντρικού ρόλου για τον Γκασπάρ Ουλιέλ, σκηνοθεσίας και μοντάζ για τον ίδιο τον Ντολάν.

juste-la-fin-du-monde-greek-poster-500x760

Ένας επιτυχημένος γκέι συγγραφέας, μετά από 12 χρόνια απουσίας, επιστρέφει στο πατρικό του σκοπεύοντας να κάνει μια σοβαρή ανακοίνωση στην οικογένειά του: ότι πρόκειται σύντομα να πεθάνει. Η συγκέντρωση όμως εξελίσσεται σε μια διαρκή, ανθρωποφάγο αντιπαράθεση των μελών της. Από τους τσακωμούς, τις εξομολογήσεις και τα αποκαλυπτικά φλας μπακ αναδύεται ένας μικρόκοσμος που δεν μπορεί να διαχειριστεί τα πάθη και τις ανασφάλειές του, οι οποίες χοροπηδούν στο πανί με τον πιο φλύαρο και υστερικό τρόπο. Καθώς το βράδυ προχωράει, η οικογενειακή συγκέντρωση πλημμυρίζει από πολλαπλά συναισθήματα και κάθε προσπάθεια κατανόησης σαμποτάρεται από ανθρώπους ανίκανους να ακούσουν ή να αγαπήσουν.

 

«Το «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου» χαρακτηρίζεται από μια μορφή ωριμότητας που απουσιάζει από τις προηγούμενες πέντε ταινίες του. Αφήνει στην άκρη τον οπτικό εντυπωσιασμό και τη θρασύτητα της νιότης του και καταπιάνεται με τη συμπύκνωση της ουσίας τού συναισθηματικού βάρους των οικογενειακών δεσμών. Για πρώτη φορά επιτρέπει στον θεατή να καλύψει τα κενά που εσκεμμένα αφήνει η αφήγηση και με πλήρη αυτοσυγκράτηση παραμερίζει οποιαδήποτε φλυαρία. [ …] Το «Ακριβώς το Τέλος του Κόσμου» είναι μια ταινία για τη θνησιμότητα, την εγκατάλειψη, την αδυναμία επικοινωνίας μέσα σε μια οικογένεια, όπου οι λέξεις δεν είναι αρκετές για να αποτυπώσουν την αλήθεια. Ο δε θάνατος είναι παρών σε κάθε φιλμικό λεπτό, εντείνοντας την αγωνία της αποκάλυψης. Η ταινία, όμως, έχει και χιούμορ και παιχνιδιάρικη διάθεση. [ …] Όλα αναδίνουν την παράλληλη αίσθηση ελαφράδας και ελευθερίας που διαπνέει το φιλμ. Ελεύθερος απ’ τις παθογένειές του, όσο ποτέ μετά απ’ αυτόν τον σταθμό στην καριέρα του, πετάει σαν τον Λουί κι ο auteur.»

Ηθοποιοί: Κασπάρ Ουλιέ, Βενσάν Κασέλ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Ναταλί Μπάιγ, Λέα Σεϊντού κ.ά. Παραγωγή: 2016 Γλώσσα: Γαλλική Διάρκεια: 98΄

Advertisement

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.